Na skwerze w sąsiedztwie bazyliki św. Antoniego w Rybniku ustawiony został postument z płaskorzeźbą przedstawiającą architekta Ludwiga Schneidera – projektanta tej neogotyckiej świątyni.

Odsłonięcie pamiątkowego cokołu wpisuje się w obchody tegorocznych rocznic związanych z rybnicką bazyliką: jubileuszu 200-lecia kultu św. Antoniego w Rybniku oraz 30-lecia nadania kościołowi przez papieża Jana Pawła II tytułu bazyliki mniejszej. W tym roku mija również 120 lat od rozpoczęcia budowy monumentalnego, rybnickiego „nowego kościoła” oraz 80 lat od śmierci architekta świątyni, Ludwiga Schneidera.

– Śmiało można powiedzieć, że Ludwig Schneider jest jednym z twórców wizerunku Rybnika, jaki dziś znamy. To wszak spod jego ręki wyszedł projekt budowli, zwanej przez niektórych „katedrą Ziemi Rybnickiej” – świątyni będącej najbardziej znanym i charakterystycznym symbolem miasta, obiektu którego znaczenie dla Rybnika znacznie wykracza poza jego sakralne funkcje – przekonuje Piotr Kuczera, prezydent Rybnika. – Ustawiony tuż obok bazyliki postument upamiętniający jej projektanta to kolejna z cyklu płaskorzeźb przedstawiających wybitne postaci, zasłużone dla dziedzictwa kulturowego Rybnika. Przypomnę, że w Parku Kozie Góry mamy płaskorzeźbę fundatora parku – Juliusza Haasego, w Parku Bukówka – Juliusza Rogera, inicjatora budowy kompleksu szpitalnego Juliusz, obok „starego kościoła” – ks. Franciszka Blachnickiego, urodzonego w Rybniku założyciela ruchu oazowego „Światło–Życie”, zaś przy Teatrze Ziemi Rybnickiej – poetki Janiny Podlodowskiej – wymienia prezydent.

Ludwig Schneider (ur. w 1854 roku, zm. w 1943 r.) był architektem Urzędu Rejencyjnego w Opolu. Przez lata swojej zawodowej kariery wzniósł na Śląsku kilkadziesiąt świątyń w różnych stylach architektonicznych, był jednym z najwybitniejszych i najpopularniejszych architektów Górnego Śląska. Pozostawił po sobie ponad pięćdziesiąt projektów budowli sakralnych. Zaprojektował jednak tylko jedną budowlę sakralną w stylu neogotyckim, z dwuwieżową fasadą – kościół pw. św. Antoniego Padewskiego w Rybniku. Charakterystyczne dla jego twórczości było to, że do swoich projektów dołączał wskazówki dotyczące zasad projektowania, które należy uwzględniać przy budowie kościoła. Sugerował miejsce położenia, zwracał uwagę na układ i potrzeby miejscowości, w której budowano świątynię.

– Ludwig Schneider był architektem ery przełomu wieków, czasów, w których Górny Śląsk z krainy wiejskiej stawał się krainą przemysłową – mówi dr Henryk Mercik, Miejski Konserwator Zabytków w Rybniku. – Projektowane przez niego kościoły doskonale odpowiadały nowym potrzebom. Były one świetnie zlokalizowane pod względem urbanistycznym, dominowały nad otoczeniem, tworząc wyjątkową przestrzeń. Jeśli chodzi o skalę, to najbardziej imponujące dzieło Schneidera znajduje się właśnie w Rybniku. Zaprojektowana przez niego okazała świątynia dominuje dziś nad miastem, stając się architektonicznym symbolem całej Ziemi Rybnickiej. Samo umiejscowienie rybnickiego kościoła na wzniesieniu, tworzy – zgodnie z założeniami autora – swoisty drogowskaz do miejsca kultu, będąc równocześnie ważnym i niezmiernie dekoracyjnym elementem miasta widocznym ze wszystkich stron Rybnika i okolic – podkreśla dr Mercik.

Sama budowla jest znakomitym przykładem neogotyckiej architektury z oryginalnym wystrojem wnętrza, szeregiem zdobień i architektonicznych rozwiązań. – Bardzo się cieszę, że dzięki współpracy z miastem, architekt naszej bazyliki – będącej chlubą Rybnika i jego najbardziej rozpoznawalnym puntem – ma tutaj swoje miejsce. To nasza historia, nasza tożsamość, a współuczestniczenie miasta w celebracji tegorocznych jubileuszy związanych z kultem św. Antoniego ma niezwykle istotny wymiar – podkreśla ks. Marek Bernacki, proboszcz parafii pw. św. Antoniego.

fot. L. Tyl/UM Rybnik
oprac. /kp/