1 czerwca wejdą w życie zmiany w przepisach dotyczących rynku pracy i wsparcia dla osób bezrobotnych. Nowa ustawa o rynku pracy i służbach zatrudnienia zastępuje dotychczasową regulację, wprowadzając szereg modyfikacji, w tym podwyższenie zasiłków, nowe zasady rejestracji, a także innowacyjne programy aktywizacyjne. Celem reformy będącej elementem Krajowego Planu Odbudowy jest modernizacja instytucji rynku pracy i efektywniejsze wspieranie osób poszukujących zatrudnienia.

Jedną z kluczowych zmian jest waloryzacja zasiłku dla bezrobotnych. Od czerwca jego wysokość wyniesie 1662,00 zł brutto (1512,42 zł netto) przez pierwsze 90 dni posiadania prawa do zasiłku i 1305,20 zł brutto (1187,73 zł netto) w kolejnych dniach. Obecne stawi to odpowiednio 1329,60 zł i 1044,16 zł brutto. Co ważne, zlikwidowano różnicowanie zasiłku w zależności od stażu pracy poniżej 5 lat, co oznacza, że osoby z krótszym stażem otrzymają 100% podstawowej kwoty zasiłku.

Ułatwiono także proces rejestracji w urzędzie pracy. Zniesiono wymóg meldunkowy, co oznacza, że bezrobotny będzie mógł zarejestrować się w dowolnym powiatowym urzędzie pracy, na terenie którego faktycznie mieszka.

Nowe przepisy wprowadzają również istotne modyfikacje w zakresie Indywidualnych Planów Działania. Od czerwca IPD będzie opracowywany tylko dla bezrobotnych zarejestrowanych łącznie przez ponad 120 dni, długotrwale bezrobotnych i osób bezrobotnych lub poszukujących pracy do 30. roku życia. Obecnie IPD jest obligatoryjny dla każdego bezrobotnego w ciągu 60 dni od rejestracji. Wzrasta także częstotliwość kontaktu pracownika urzędu z klientem PUP w okresie realizacji IPD – co najmniej raz na 30 dni. Aktualnie jest co najmniej raz na 60 dni.

Ustawa przewiduje również priorytetowe wsparcie dla wybranych grup, w tym dla bezrobotnych członków rodzin wielodzietnych posiadających Kartę Dużej Rodziny oraz bezrobotnych samotnie wychowujących co najmniej jedno dziecko.

Dodatkowo reforma wprowadza innowacyjne rozwiązania mające na celu zwiększenie efektywności aktywizacji zawodowej:
1. "Staż plus". Nowy program ma na celu ułatwienie nabywania nie tylko umiejętności, ale także kwalifikacji zawodowych w ramach stażu. Stażyści otrzymają dodatek do stypendium, a pracodawcy – premię. "Staż plus" zastąpi rzadko wykorzystywane przygotowanie zawodowe dorosłych.
2. Wsparcie dla osób do 30. roku życia. każdym PUP wyznaczony zostanie doradca ds. zatrudnienia pełniący funkcję doradcy ds. osób młodych. Wprowadzona zostanie także ocena umiejętności cyfrowych osób rejestrujących się w tej grupie wiekowej.
3. Pożyczka edukacyjna. Dostępna będzie pożyczka w wysokości do 400% przeciętnego wynagrodzenia, którą będzie można przeznaczyć na szkolenia, studia podyplomowe czy potwierdzenie kwalifikacji. Po spełnieniu określonych warunków możliwe będzie umorzenie 20% kwoty pożyczki.
4. Bon na zasiedlenie. Z tej formy pomocy będą mogły skorzystać wszystkie osoby bezrobotne, niezależnie od wieku. Dotychczas bon na zasiedlenie był dostępny jedynie dla osób do 30. roku życia.

Ponadto podniesiono do 18. roku życia wiek dziecka niepełnosprawnego, którego koszty opieki starosta będzie mógł zrefundować bezrobotnemu rodzicowi.

Pracodawcy będą mogli ubiegać się o dofinansowanie za zatrudnienie osoby, która ukończyła 50. rok życia albo poszukującego pracy, który ukończył 60 lat – w przypadku kobiety – lub 65 lat – w przypadku mężczyzny. Wysokość dofinansowania wyniesie maksymalnie do 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie.

Ważnym elementem reformy jest również modernizacja i automatyzacja usług urzędów pracy, co ma usprawnić ich funkcjonowanie i ułatwić dostęp do świadczeń. Podniesiono także wysokość dodatku motywacyjnego dla pracowników Publicznych Służb Zatrudnienia oraz Ochotniczych Hufców Pracy – z 600 zł do 1000 zł.

Czytaj także: Państwo zapłaci połowę pensji pracownika w wieku powyżej 50 lat

fot. freepik.com
oprac. /kp/