Miasto Kietrz

Kietrz to miasto położone w południowej części województwa opolskiego, na Nizinie Śląskiej, w powiecie głubczyckim. Leży nad rzeką Troją – prawym dopływem Psiny – w południowej części Płaskowyżu Głubczyckiego, na historycznym szlaku łączącym Śląsk z Czechami. Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Kietrz liczył 5447 mieszkańców.

Początki Kietrza sięgają XI w., kiedy istniała tu osada słowiańska. Lokacja miasta nastąpiła w 1321 r. z inicjatywy biskupa ołomunieckiego Konrada. W XIX w. Kietrz stał się ośrodkiem tkactwa. Działały tu tkalnie powiązane z prudnicką fabryką włókienniczą Samuela Fränkla, a także Królewska Szkoła Tkacka kierowana przez Richarda Keilhohla, w której rozwijano nowoczesne techniki tkackie i produkcję dywanów.

Tragiczne wydarzenia przyniosła II wojna światowa. W Kietrzu istniały obozy jenieckie Wehrmachtu oraz Polenlager 92 – obóz przeznaczony dla Polaków. W marcu 1945 r. do miasta wkroczyła Armia Czerwona, a zabytkowe centrum zostało spalone i później rozebrane. Niemiecka ludność została wysiedlona, a w 1946 r. zatwierdzono obecną nazwę miasta. Powojenny rozwój Kietrza związany był głównie z Fabryką Dywanów Welur i dużym kombinatem rolnym.

Dziś jednym z najważniejszych pracodawców jest Kombinat Rolny Kietrz Sp. z o.o. – jednoosobowa spółka Skarbu Państwa o powierzchni ponad 9000 ha zatrudniająca ponad 300 osób. Bywa on określany mianem „ostatniego polskiego PGR-u”.

Na sportowej mapie Kietrza zapisała się drużyna piłkarska Włókniarz Kietrz, która w latach 1999–2002 występowała na zapleczu ekstraklasy. Miasto jest także związane z literaturą – tutaj dorastała Olga Tokarczuk, laureatka Literackiej Nagrody Nobla w 2018 r.

fot. UM Kietrz, arch. red.