Największe polskie koncerny energetyczne przyspieszają transformację i chcą znacząco ograniczyć wykorzystanie węgla lub całkowicie z niego zrezygnować, inwestując jednocześnie w OZE. Plany te jednak są zagrożone brakiem odpowiednich regulacji. Jeśli rząd nie przyspieszy prac legislacyjnych, spółki skarbu państwa mogą mieć problemy z realizacją swoich celów klimatycznych.

Tauron planuje wycofać węgiel z produkcji ciepła do 2030 r. i osiągnąć neutralność klimatyczną do 2040 r. Na inwestycje w OZE przeznaczy 30 mld zł do 2035 r. Orlen chce obniżyć intensywność emisji w energetyce o 55% do 2035 r. i porzucić węgiel, inwestując w projekty w energetyce, w tym w zieloną energię, 8-15 mld zł rocznie. Z kolei Enea zamierza zmniejszyć udział węgla w produkcji energii z obecnych 89% do 18% w tym samym czasie, a w ciągu najbliższych 10 lat wyda na to 36 mld zł. Dzięki temu moce wytwórcze w źródłach odnawialnych należących do tych trzech firm wzrosną w sumie do ok. 22 GW w porównaniu z obecnymi niecałymi 3 GW.

– Najwięksi gracze na polskim rynku energii przedstawili bardzo ambitne plany dążenia do neutralności klimatycznej, co w dłuższej perspektywie spowoduje całkowitą transformacją polskiego sektora. Strategie rozwoju tych spółek mają szanse powodzenia pod warunkiem wsparcia ze strony państwa m.in. w zakresie przyspieszenia prac nad zmianami legislacyjnymi. Z jednej strony konieczne jest umożliwienie sprawnej realizacji nowych projektów, przede wszystkim w obszarze OZE, z drugiej strony trzeba też zapewnić stabilność systemu energetycznego – zwraca uwagę Agnieszka Skorupińska, partnerka kierująca praktyką zrównoważonego rozwoju i transformacji energetycznej w Baker McKenzie.

Orlen planuje zarówno inwestycje w sprawdzone technologie OZE, jak lądowe farmy wiatrowe i fotowoltaikę, ale także ma ambitne cele związane z off–shore, małymi reaktorami atomowymi, biometanem i wodorem. Natomiast Grupa Tauron stawia głównie na źródła wiatrowe na lądzie. Wśród kluczowych zmian w prawie, na które czekają interesariusze, znajduje się reforma ustawy odległościowej dla lądowych turbin wiatrowych oraz wdrożenie dyrektywy RED III mającej na celu uproszczenie i przyspieszenie procedur pozwoleniowych dla projektów OZE. Istotne jest również uzgodnienie z Komisją Europejską Krajowego Planu na rzecz Energii i Klimatu, który wytyczy kierunek transformacji energetycznej Polski i wesprze rozwój sektora odnawialnych źródeł energii. Coraz częściej pojawiają się także postulaty dotyczące zmian w regulacjach dotyczących przyłączeń do sieci, co umożliwiłoby lepsze wykorzystanie potencjału OZE, m.in. poprzez szersze uwzględnienie roli instalacji magazynowania energii. – Mimo wielu zmian, które nastąpiły w ostatnich latach, w dalszym ciągu jest przestrzeń do ulepszenia i zmodyfikowania regulacji wspierających inwestycje w odnawialne źródła energii. Wyzwania dotyczą nie tylko rozwoju energetyki prosumenckiej, mikroinstalacji i problemów z przyłączeniem do sieci, o których często mówi się w debacie publicznej, ale również ułatwień istotnych dla największych graczy, którzy w bardzo dużym zakresie mogą przyczynić się do transformacji energetycznej naszego kraju – podkreśla Arkadiusz Ratajczak, radca prawny w praktyce zrównoważonego rozwoju i transformacji energetycznej w Baker McKenzie.

Eksperci Baker McKenzie podkreślają, że inwestycje w energetykę odnawialną planowane przez największe spółki pociągną za sobą rozwój wielu innych sektorów gospodarki, stwarzając nowe możliwości dla firm budowlanych, przemysłowych i innych podwykonawców. – Podmioty obsługujące procesy inwestycyjne na rynku energii jako dostawcy i wykonawcy powinny w szczególności zwracać uwagę na postępy w realizacji ambitnych planów, jakie postawili przed sobą najwięksi gracze w krajowym sektorze energetycznym. Istnieje ogromna szansa, że najbliższe 10 lat będzie okresem wzmożonej aktywności dla wszystkich podmiotów działających w tej branży – podsumowuje Agnieszka Skorupińska.

fot. freepik.com
oprac. /kp/