23,59% badanych Polaków czuje się wypalonych zawodowo i jednoczenie zaznacza, że pandemia nie była tego przyczyną. Niecałe 22% pracowników twierdzi jednak, że pandemia pogłębiła u nich ten problem. Jedna czwarta pracowników pracujących zdalnie obwinia pandemię jako główny czynnik wypalenia zawodowego, a w przypadku pracowników wykonujących swoje zadania z biura jest to 17,49%. Wynika tak z badania globalnej firmy ADP przeprowadzonego wśród 33 tys. pracowników z 17 krajów.

– Problem wypalenia zawodowego jest znany od wielu lat, lecz wciąż czekamy na jego prawne uregulowanie przez WHO. Do tego jednak czasu to na pracodawcach, managerach i działach HR ciąży największa odpowiedzialność za zdrowie psychiczne pracowników. O tym, że pracownik może cierpieć na wypalenie zawodowe, świadczą różne symptomy, m.in. częste konflikty ze współpracownikami, zmniejszona koncentracja i efektywność, a także brak możliwości osiągnięcia zamierzonych rezultatów pomimo dużego wysiłku wkładanego w działanie – tłumaczy Anna Barbachowska, dyrektor HR w ADP Polska.

W czasie pandemii koronawirusa pracodawcy musieli dostosować się do aktualnie panujących wymogów bezpieczeństwa, a Polacy często pozostawali osamotnieni, wyizolowani i zdani tylko na siebie. W przypadku blisko 14% polskich pracowników to właśnie pandemia doprowadziła do wypalenia zawodowego. Najczęściej dotyczyło to osób między 45 a 55 rokiem życia. – Najbardziej na wypalenie zawodowe narażone są osoby starsze, długotrwale pozostające w jednym miejscu pracy i nie czujące satysfakcji z wykonywanych obowiązków. Mogą oni zmagać się z monotonią, a także zaburzoną równowagą między pracą a życiem prywatnym, co przekłada się na brak czasu na odpoczynek. Pracownicy z długoletnim stażem nie są również tak skomputeryzowani jak młodsze pokolenia, przez co odczuwają większy dyskomfort pracując z domu oraz trudniej jest im utrzymać relacje ze współpracownikami przez komunikatory – zauważa ekspertka.

Wypaleniem zawodowym zagrożeni są jednak także ci, którzy na rynku pracy są stosunkowo krótko. – Coraz częściej jednak również najmłodsi, wykształceni pracownicy, dopiero rozpoczynający swoją karierę, cierpią na wypalenie zawodowe. Wynika to m.in. ze stawiania sobie nierealnych do wykonania celów. Szczególnie ważne jest, by działy HR nie podchodziły do tego wyzwania lekceważąco, ale starały się wspólnie z zatrudnionymi wypracowywać najlepsze warunki współpracy oraz realne do realizacji plany, a także wspierały pracowników w tym trudnym dla nich czasie – dodaje Anna Barbachowska.

Czy w 2022 r. lekarze w Polsce mogą już wystawiać zwolnienie lekarskie na wypalenie zawodowe? Jak informuje Ministerstwo Zdrowia, jedenasta rewizja Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-11) została przyjęta przez państwa członkowskie WHO w maju 2019 r., a weszła w życie 1 stycznia 2022 r. Polska ma co najmniej 5-letni okres przejściowy na jej wdrożenie. Realizowany jest projekt mający na celu przetłumaczenie na język polski ICD-11 oraz opracowanie informatycznych narzędzi wspomagających proces korzystania przez polskich użytkowników z tej klasyfikacji. Przewiduje się, że tłumaczenie jedenastej rewizji klasyfikacji ICD zostanie ukończone w przyszłym roku.

Decyzja o dacie wprowadzenia w życie w Polsce ICD-11 zostanie podjęta po stwierdzeniu, że zostały wprowadzone odpowiednie zmiany prawne, świadczeniodawcy i inne podmioty będą miały zagwarantowany odpowiedni czas na przygotowanie się do stosowania polskiej wersji ICD-11, a krajowy system informacji medycznej zostanie dostosowany do posługiwania się tą klasyfikacją. Do tego czasu obowiązującą wersją Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych jest rewizja dziesiąta.

fot. pexels.com
oprac. /kp/