– W celu ustanowienia całkowicie neutralnego środowiska administracyjnego administracja publiczna może zakazać noszenia w miejscu pracy wszelkich widocznych symboli ujawniających przekonania światopoglądowe lub religijne – orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii europejskiej.

TSUE rozpatrywał sprawę kierowniczki biura gminy Ans w Belgii, której zakazano noszenia chusty islamskiej w miejscu pracy. Kobieta co do zasady nie ma kontaktu z użytkownikami usług publicznych. Dodatkowo gmina zmieniła swój regulamin pracy i zobowiązuje obecnie swoich pracowników do przestrzegania "ścisłej neutralności": "zakazuje się wszelkich form prozelityzmu, a noszenie widocznych symboli ujawniających przynależność ideologiczną lub religijną jest zakazane w odniesieniu do wszystkich pracowników, w tym pracowników niemających kontaktu z obywatelami". Kobieta uznała, że jej wolność religii została naruszona i że jest ofiarą dyskryminacji.

Rozpatrujący sprawę sąd pracy w Liege zadał TSUE pytanie, czy ustanowiona przez gminę regulacja prowadzi do dyskryminacji niezgodnej z prawem Unii. Zdaniem Trybunału "politykę ścisłej neutralności, jaką administracja publiczna stosuje wobec swoich pracowników w celu ustanowienia całkowicie neutralnego środowiska administracyjnego, można uznać za obiektywnie uzasadnioną celem zgodnym z prawem". – Podobnie uzasadniony jest wybór przez inną administrację publiczną polityki zezwalającej, w sposób ogólny i bez rozróżnienia, na noszenie widocznych symboli ujawniających przekonania, w szczególności światopoglądowe lub religijne, w tym w kontaktach z użytkownikami usług publicznych lub zakaz noszenia takich symboli ograniczony do sytuacji wiążących się z takimi kontaktami – podkreślił TSUE.

– Każde państwo członkowskie i każda jednostka niższego rzędu niż państwo w ramach swoich kompetencji dysponuje zakresem uznania w odniesieniu do koncepcji neutralności służby publicznej, jaką zamierza wspierać w miejscu pracy, w zależności od kontekstu, w jakim funkcjonuje. Niemniej cel ten powinien być realizowany w sposób spójny i systematyczny, a środki przyjęte dla jego osiągnięcia powinny ograniczać się do tego, co ściśle konieczne. Do sądów krajowych należy zbadanie przestrzegania tych wymogów – orzekł TSUE.

fot. freepik.com
oprac. /kp/