Nowe przepisy mają uchronić pracowników od nadużyć tj. przedłużania umowy na czas określony w nieskończoność lub zawierania umów na kilka lat.
    Umowy terminowe będą zawierane z pracownikami na okres do 3 lat (3 miesiące umowy na okres próbny oraz 33 miesiące umowy na czas określony); po upływie tego czasu umowy będą mogły być zawierane tylko na czas nieokreślony.
    Do tej pory pracodawca zawierał z pracownikiem dwie kolejne umowy o pracę na czas określony, trzecia z kolei musiała zostać zawarta na czas niekreślony. Istniało jednak odstępstwo od tej reguły, gdy między umowami czasowymi nastąpiła przerwa, która trwała dłużej niż miesiąc. Okres wypowiedzenia umowy o pracę wynosił 2 tygodnie (jeżeli zostało to zawarte w umowie).
    Zmiany, które nas obowiązują od 22 lutego, zakładają m.in. modyfikację zasad wypowiadania i okresów wypowiedzenia - za wypowiedzeniem będzie można rozwiązać każdą umowę o pracę na czas określony, niezależnie od jej długości. Zmieni się również okres wypowiedzenia, który zależny będzie od stażu pracy pracownika: przy zatrudnieniu krótszym niż sześć miesięcy okres wypowiedzenia wynosi dwa tygodnie, od pół roku do trzech lat - miesiąc, a powyżej trzech lat - trzy miesiące.
    Ustawa zmienia również sytuację kobiet w ciąży zatrudnionych na umowy na czas nieokreślony. Wprowadzone zmiany zakładają, że jeśli umowa założona została o umowę o pracę na czas określony lub okres próbny przekraczający jeden miesiąc, zostaje ona przedłużona do dnia porodu, jeśli termin jej rozwiązania przypadałby po upływie trzeciego miesiąca ciąży. W takiej sytuacji po porodzie matce przysługuje prawo do zasiłku macierzyńskiego po ustaniu ubezpieczenia  w wyniku rozwiązania umowy o pracę.
    Modyfikacje dotyczą również zawierania umów na okres próbny. Pracodawca będzie mógł zawrzeć umowę o pracę na okres próbny z pracownikiem tylko raz i tylko, by sprawdzić jego kwalifikacje i możliwości wykonywania określonej pracy.

DR